Κάθε Μάρτιο, η ημέρα της γυναίκας, γίνεται η αφορμή για δεκάδες άρθρα για τα δικαιώματα των γυναικών, για την υγεία των γυναικών, για τη θέση της γυναίκας στον κόσμο και σε κάθε χώρα χωριστά, για την αναφορά σε ιστορίες γυναικών που «άλλαξαν» τον τρόπο που η κοινωνία αντιμετωπίζει τις γυναίκες. Ωστόσο, κάθε χρόνο, η μέρα αυτή, όπως και τόσες άλλες ημέρες αφιερωμένες σε κάτι, είναι γεμάτες ευχολόγια και οδυνηρές διαπιστώσεις.
Στο φυσικοθεραπευτήριο Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ, έπειτα από δεκαετίες αφοσίωσης στην υγεία της γυναίκας και στη φυσικοθεραπευτική προσέγγιση για την επίτευξη της, με την πολύτιμη εμπειρία εκατοντάδων περιστατικών πόνου και δυσλειτουργίας του πυελικού εδάφους, από τραύμα και άγνοια, διαπιστώσαμε ότι η Σεξουαλική Εκπαίδευση, Διαπαιδαγώγηση, Αγωγή θα πρέπει να αποτελεί απαίτηση κάθε κοινωνίας που θέλει να προλάβει την εκδήλωση σωματικών και ψυχικών ασθενειών αλλά και κακοποιητικών συμπεριφορών που συνδέονται άμεσα με τη σεξουαλική υγεία.
Η σεξουαλική αγωγή έχει επικεντρωθεί στην αναπαραγωγή και στην αποφυγή ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, χωρίς καμία αναφορά στη γυναικεία ευχαρίστηση. Στην Ελλάδα, η ανύπαρκτη σεξουαλική αγωγή και οι ελάχιστες αναφορές του αναπαραγωγικού μας συστήματος μέσα από το μάθημα της Βιολογίας, στις προχωρημένες τάξεις του Γυμνασίου, δεν έχει πετύχει ούτε στο ελάχιστο την επίτευξη βασικών γνώσεων, πόσο δε μάλλον την αποφυγή των ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων, που στη χώρα μας υπολογίζονται σε 100 με 150 χιλιάδες ετησίως, με το 25% αυτών να αφορά κορίτσια μικρότερα των 16 ετών.
Μέσα από τη βιολογία λοιπόν και μάλιστα σε ηλικία που τα παιδιά μας έχουν ήδη κάνει σεξ, χωρίς να έχουν μάθει τίποτα για αυτό, η κλειτορίδα είναι κυρίως ένα σεξουαλικό όργανο, ξεχωριστό από τον κόλπο, που εξυπηρετεί έναν εντελώς διαφορετικό σκοπό. Ωστόσο, στη βιολογία τα παιδιά μας μαθαίνουν περισσότερα για τον δεύτερο, τον κόλπο. Παρεμπιπτόντως, η πλήρης δομή της κλειτορίδας «αποκαλύφθηκε» μόλις το 1998. Όταν δε μαθαίνουμε από τη μικρή μας ηλικία, με ανοιχτές συζητήσεις, χωρίς ίχνος φόβου ή ενοχής, να συζητάμε για τη σεξουαλικότητα μας, το πιθανότερο είναι ότι θα οδηγηθούμε στην έλλειψη ευχαρίστησης, στη δυσαρέσκεια, στην ντροπή, στον πόνο και ίσως στη ντροπή.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που δεν «κοιτάνε» τα όργανα τους. Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που δε γνωρίζουν πώς είναι τα όργανα τους, πόσο δε μάλλον, ποια είναι και πώς απορρέει ευχαρίστηση από αυτά ή πώς μπορεί να πονάνε και γιατί. Η άγνοια, η ενοχή και η ντροπή, εξαιτίας της έλλειψης γνώσεων για το ίδιο μας το σώμα, για τα βασικά ανατομικά μας στοιχεία, οδηγεί σε απώθηση των ενστίκτων μας, σε άγχος αποφυγής τους και σε έναν φαύλο κύκλο, όπου το απωθούμενο βγαίνει στην επιφάνεια με βίαιο τρόπο και ίσως με «άλλο πρόσωπο».
Σκεφτείτε πόσο καλύτερη μπορεί να ήταν η ζωή μας εάν γνωρίζαμε το σώμα μας και σεβόμασταν τις ανάγκες του. Πόσο ασφαλέστερα θα ήταν τα παιδιά μας εάν γνώριζαν από την πολύ μικρή τους ηλικία το σώμα τους και τα βοηθούσαμε να το εξερευνήσουν με ασφάλεια και να το αγαπήσουν, βρίσκοντας στην ενηλικίωση τους, την απόλαυση μέσα από αυτό.
Στο φυσικοθεραπευτήριο Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ ξανα-συστήνουμε το σώμα, σε γυναίκες και άνδρες, που φτάνουν εδώ, τις περισσότερες φορές, όταν οι επιπλοκές της φτωχής ή και ανύπαρκτης γνώσης έχουν οδηγήσει σε ακράτεια, σε πρόπτωση, δυσπαρευνία, πυελικό πόνο, όταν ό,τι έχει συμπιεστεί έχει σκάσει στην επιφάνεια με πόνο και δυσλειτουργία. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά. Η γνώση είναι δύναμη όποτε και αν έρχεται. Αναζητήστε την στις σελίδες του www.ptpraxis.gr ή στους ανθρώπους του φυσικοθεραπευτηρίου Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ.
