Η κλειτορίδα «αγνοείται εντελώς σχεδόν από όλους», λένε οι ειδικοί ιατροί. Και αυτή η παράλειψη μπορεί να είναι καταστροφική για τη σεξουαλική υγεία των γυναικών.
Αν υπήρχε ένα πράγμα που ήξερα πάρα πολύ καλά η Τζίλιαν, ήταν ότι δεν ήθελε καμία επίπονη παρέμβαση στα γεννητικά της όργανα. Έτσι, όταν το 2018 ένας γυναικολόγος της συνέστησε βιοψία αιδοίου για να ελέγξει κάποιες πιθανές ενδείξεις καρκίνου, εκείνη δίστασε. Ο γιατρός υποπτευόταν ότι η υπόλευκη κηλίδα δέρματος που είχε βρει η Τζίλιαν δίπλα στην κλειτορίδα της ήταν μια δερματική πάθηση που συνήθως αποδεικνύεται καλοήθης. Για την Τζίλιαν, που είναι νοσοκόμα, το να κόψει ένα κομμάτι από το πιο ευαίσθητο σημείο του σώματός της ακούστηκε λίγο ακραίο. Αλλά τελικά συναίνεσε. Υπέθεσε πως ο γιατρός ότι ήταν η αυθεντία σε αυτό το σημείο του σώματος. «Δεν είχα ξαναδουλέψει ποτέ στη Μαιευτική Γυναικολογία», δήλωσε η Gillian στους New York Times, ζητώντας να κατονομαστεί με το μικρό της όνομα για να προστατεύσει την ιδιωτική της ζωή.
Για τη βιοψία της χορηγήθηκε επισκληρίδιος στη σπονδυλική στήλη για να μουδιάσει η περιοχή. Στη συνέχεια, για να σταματήσει την αιμορραγία, ο γιατρός έβαλε το ένα χέρι πάνω από το άλλο και πίεσε δυνατά το αιδοίο της – τα εξωτερικά γυναικεία γεννητικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικών και εξωτερικών χειλέων, του ανοίγματος του κόλπου και της κλειτορίδας. Ακόμη και μέσα από την αναισθησία, μπορούσε να αισθανθεί την πίεση στο ηβικό της οστό. Ούρλιαξε.
«Ένα μήνα αργότερα, η Τζίλιαν ήταν στο κρεβάτι με το φίλο της όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να φτάσει σε οργασμό. Μπορούσε να ερεθιστεί, αλλά τη στιγμή που πλησίαζε στην κορύφωση «κατέληγε στο τίποτα», θυμάται. «Και έτσι εξακολουθεί να είναι.»
Όταν ενημέρωσε τον γυναικολόγο της, εκείνος υπέθεσε ότι η ασθενής του βίωνε μούδιασμα που προκαλούνταν από ουλές και ότι αυτό θα υποχωρούσε με τον καιρό. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Θορυβημένη, η Τζίλιαν άρχισε να επισκέπτεται τον έναν ειδικό μετά τον άλλο αναζητώντας μια εξήγηση και, ελπίζοντας, ότι θα βρεθεί μια λύση.
Τότε ήταν που ανακάλυψε ότι κανείς δεν ήθελε να μιλήσει για την κλειτορίδα της.
Αφού άκουσε για τον τραυματισμό της, ένας ουρολόγος την παραλλήλισε με τα θύματα βιασμού και αποφάνθηκε ότι είχε «τραυματική αντίδραση» στη βιοψία της. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τους ιατρικούς της φακέλους, ένας ειδικός υγείας τη διέγνωσε με περιεμμηνόπαυση (τη χρονική περίοδο στη ζωή κάθε γυναίκας, που μεσολαβεί μεταξύ του τέλους της κλιμακτηρίου και πριν την εμμηνόπαυση) και της συνταγογράφησε κρέμα τεστοστερόνης. Ένας άλλος γυναικολόγος συνέστησε μια ένεση κολπικής αναζωογόνησης.
Όταν προσπαθούσε να επαναφέρει τη συζήτηση στην κλειτορίδα της, αντιμετώπιζε κενά βλέμματα. «Με κοίταζαν σαν να ήμουν εντελώς τρελή», είπε η Τζίλιαν. «Απλώς συνέχισα να λέω ότι κάτι δεν πάει καλά με την κλειτορίδα μου, και ήταν, σαν – ήταν σαν να έκαναν τα πάντα εκτός από το να δίνουν σημασία στην κλειτορίδα».
«Υποσημείωση, στην καλύτερη περίπτωση»
Ορισμένοι ουρολόγοι συγκρίνουν το αιδοίο με «μια μικρή πόλη στις μεσοδυτικές πολιτείες», δήλωσε ο Δρ. Irwin Goldstein, ουρολόγος και πρωτοπόρος στον τομέα της σεξουαλικής ιατρικής. Οι γιατροί τείνουν να το προσπερνούν, με το ζόρι κοιτάζοντας το, στο δρόμο προς τον «προορισμό» τους – τον τράχηλο και τη μήτρα. Εκεί έχουμε πραγματική ιατρική δράση: υπέρηχοι, τεστ Παπανικολάου, τοποθέτηση ενδομήτριου σπειράματος, τοκετό.
Αν το αιδοίο στο σύνολό του είναι μια υποτιμημένη πόλη, η κλειτορίδα είναι ένα τοπικό μπαρ στην άκρη του δρόμου: ελάχιστα γνωστό, σπάνια εξεταζόμενο, πιθανώς καλύτερα να αποφεύγεται. «Αγνοείται εντελώς από σχεδόν όλους», δήλωσε η Δρ Rachel Rubin, ουρολόγος και ειδικός σε θέματα σεξουαλικής υγείας. «Δεν υπάρχει ιατρική κοινότητα που να έχει αναλάβει την ευθύνη για την έρευνα, τη διαχείριση και τη διάγνωση των παθήσεων που σχετίζονται» με την περιοχή.
Ερωτηθείσα τι έμαθε στην ιατρική σχολή για την κλειτορίδα, η Δρ. Rubin απάντησε: «Τίποτα που να έχει μείνει στη μνήμη μου. Αν έγινε κάποια αναφορά, θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση μια δευτερεύουσα υποσημείωση».
Μόνο χρόνια αργότερα, σε μια υποτροφία σεξουαλικής ιατρικής με τον Δρ. Goldstein, έμαθε πώς να εξετάζει το αιδοίο και το ορατό τμήμα της κλειτορίδας. Η πλήρης κλειτορίδα, έμαθε, είναι μια βαθιά δομή, αποτελούμενη σε μεγάλο βαθμό από στυτικό ιστό, που φτάνει μέχρι τη λεκάνη και περιβάλλει τον κόλπο.
Σήμερα, η δρ. Rubin έχει βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των «κλειτοριδολόγων» της Ουάσινγκτον. «Το αστείο, βέβαια, είναι ότι λίγοι διεκδικούν τον τίτλο – από αμηχανία, έλλειψη γνώσεων ή φόβο μήπως παραβιάσουν την ευπρέπεια απέναντι στους ασθενείς» σχολιάζουν οι NYT. «Στους γιατρούς αρέσει να επικεντρώνονται σε αυτά που ξέρουμε», λέει η ίδια. «Και δεν μας αρέσει να δείχνουμε αδυναμία, ότι δεν ξέρουμε κάτι».
Αυτή η σχεδόν καθολική αποφυγή έχει συνέπειες για τους ασθενείς. Σε μια μελέτη του 2018 στο περιοδικό Sexual Medicine, η Δρ. Rubin, ο Dr. Goldstein και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι η αποτυχία εξέτασης του αιδοίου και της κλειτορίδας οδήγησε τους γιατρούς να παραβλέπουν τακτικά τις συνθήκες σεξουαλικής υγείας. Μεταξύ των γυναικών που επισκέφθηκαν την κλινική του Δρ. Goldstein, σχεδόν 1 στις 4 είχε συμφύσεις κλειτορίδας, οι οποίες προκύπτουν όταν η καλύπτρα της κλειτορίδας κολλάει στη βάλανο και μπορεί να οδηγήσει σε ερεθισμό, πόνο και μειωμένη σεξουαλική ευχαρίστηση.
