Την Πέμπτη 9 Μαρτίου, η πρόεδρος της Europa Donna Hellas, Ευρωβουλευτής Έλενα Κουντουρά, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, διοργάνωσε εκδήλωση-συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, με θέμα “Living with Breast Cancer”. Την εκδήλωση άνοιξε η Πρόεδρος του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου για να δώσει τον λόγο στην κ. Κυριακίδου, Επίτροπο Υγείας, η οποία αναφέρθηκε στις επαναστατικές θεραπείες που αναμένονται τα αμέσως επόμενα χρόνια και οι οποίες θα αλλάξουν την πορεία της νόσου, που ακόμη και σήμερα είναι μη απειλητική για τη ζωή της/του ασθενούς, με σύμμαχο πάντα την έγκαιρη πρόληψη.
Μεταξύ των ομιλητών, η Μιμή Μαρσέλλου, φυσικοθεραπεύτρια με ειδίκευση, μεταξύ άλλων, στις επιπτώσεις της θεραπευτικής αντιμετώπισης του καρκίνου μαστού και η αντιμετώπιση τους, με φυσικοθεραπευτική προσέγγιση.
Η ομιλία της κ. Μαρσέλλου, επικεντρώθηκε στη σεξουαλική δυσλειτουργία (δυσπαρευνία), τον πόνο και την αποχή από τη σεξουαλική δραστηριότητα, σε γυναίκες που έχουν επιβιώσει της νόσου, αλλά δεν απολαμβάνουν τη ζωή που θα ήθελαν. Το θέμα «ταμπού» της δυσπαρευνίας αλλά και των άλλων επιπτώσεων του ουρογεννητικού συνδρόμου, ως επίπτωση της θεραπείας για την αντιμετώπιση του καρκίνου στον μαστό, θα πρέπει να συζητηθεί ανοιχτά, να απασχολήσει όλη την διεπιστημονική ομάδα των ειδικών που ασχολούνται με την πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου, αλλά και την αποκατάσταση των γυναικών που έχουν επιβιώσει αυτής.
Στη σύντομη ομιλία της, η κ. Μαρσέλλου ήταν ακριβής και σαφής και βοήθησε το κοινό της να κατανοήσει την ανάγκη ενημέρωσης/ευαισθητοποίησης των γυναικών αλλά και των επιστημόνων που ασχολούνται με την υγεία τους.
Η ομιλία της κ. Μαρσέλλου:
Η ποιότητα της σεξουαλικής ζωής μετά από καρκίνο μαστού.
Ο καρκίνος μαστού αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο συχνές αιτίες καρκίνου στις γυναίκες και η είναι η κύρια αιτία θανάτου στις γυναίκες ηλικίας 35 έως 59 ετών.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου είναι πλέον εφικτή, σε ένα εντυπωσιακό αριθμό γυναικών, που προσβάλλονται από τη νόσο. Έχουμε λοιπόν εξασφαλίσει την επιβίωση και όλοι όσοι ασχολούμαστε με την υγεία των γυναικών, ευελπιστούμε ότι αυτή η επιβίωση συνοδεύεται από ευγνωμοσύνη, χαρά και ικανοποίηση. Ωστόσο, αρκετές φορές, αυτό δε συμβαίνει.
Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που ενώ έχουν επιβιώσει και φυσικά νιώθουν ευτυχείς για αυτό, επιβαρύνονται από τη «σκιά» των επιπτώσεων της θεραπείας τους. Μία «σκιά» που δεν τους επιτρέπει να απολαμβάνουν τον έρωτα και που ενδεχομένως να συνοδεύεται και από άλλες, συναφείς «ταλαιπωρίες», ως απόρροια της θεραπευτικής τους αγωγής.
Η επιβίωση δεν εξασφαλίζει πάντα την ψυχική ευδαιμονία και τη σωματική ικανοποίηση.
Η θεραπεία του καρκίνου του μαστού μπορεί να προκαλέσει αδυναμία, λέπτυνση και ξηρότητα στην περιοχή του κόλπου που μπορεί να προκαλέσει πόνο, σφίξιμο, αδυναμία και πρόβλημα ακράτειας, ενώ η κόπωση και η μειωμένη δραστηριότητα μαζί με τις αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών μπορεί να προκαλέσουν ατροφία (μυϊκή απώλεια) στους μύες του πυελικού εδάφους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή ούρων ή κοπράνων και σε δυσπαρευνία, ή αλλιώς πόνο κατά τη σεξουαλική πράξη, με συνέπεια τη σταδιακή έως και ολική αποχή από τη σεξουαλική ζωή.
Μία τεράστια επίπτωση για τη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας, μία επίπτωση που μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τις διαπροσωπικές της σχέσεις και την ίδια της τη φύση, αφού η σεξουαλική ζωή προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό το πώς αισθανόμαστε μέσα στο ίδιο μας το σώμα και πώς αντλούμε χαρά από αυτό.
Ένα πρόβλημα συχνό και σοβαρό, ωστόσο δύσκολο να προσδιοριστεί. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες που υποφέρουν με δυσπαρευνία, δε μιλάνε για αυτό. Η συζήτηση γύρω από τον πόνο κατά τη σεξουαλική πράξη ή τη δυσλειτουργική σεξουαλική πράξη, αποτελεί ταμπού και μάλιστα, εάν αυτός ο πόνος θα πρέπει να συζητηθεί με τον θεράποντα γιατρό ή τον γυναικολόγο, τότε η συζήτηση για πολλές γυναίκες, αποδεικνύεται «απαγορευτική».
Ενώ λοιπόν οι γυναίκες που έχουν επιβιώσει του καρκίνου μαστού, θα έπρεπε να απολαμβάνουν με όλο τους το είναι τη ζωή τους -ακριβώς διότι απειλήθηκε και κατάφεραν να την κερδίσουν -βιώνουν έναν τεράστιο «αρνητικό» αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής τους, επηρεάζονται οι προσωπικές τους σχέσεις και βιώνουν τον πόνο τους «βουβά». Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι ότι οι πολιτισμικοί φραγμοί και η έλλειψη εκστρατειών από τις υπηρεσίες υγείας.
Αρκετές γυναίκες που έχουν έρθει σε εμένα, ως φυσικοθεραπεύτρια με ειδίκευση στο πυελικό έδαφος, νιώθουν ότι η δυσπαρευνία είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν για την επιβίωση που κέρδισαν. Και όμως, δεν πρέπει να είναι έτσι. Δεν πρέπει να τις αφήσουμε να το πιστεύουν. Θα πρέπει όλοι, όλη η θεραπευτική διεπιστημονική ομάδα των γυναικών που βρίσκονται σε θεραπεία για καρκίνο μαστού, να είναι καλά ενημερωμένη για τις επιπτώσεις της νόσου και της θεραπείας της και πρώτοι αυτοί να ανοίγουν τη συζήτηση στη γυναίκα που νοσεί. Πρώτοι εμείς να της μιλήσουμε για τις επιπτώσεις και για τους τρόπους που μπορεί και θα καταφέρει να τις αντιμετωπίσει.
Παρόλο που δεν υπάρχει έλλειψη ειδικών στην αντιμετώπιση των διαταραχών του Πυελικού Εδάφους, υπάρχει δυσκολία για το κοινό να γνωρίζει πού και πώς να ζητήσει βοήθεια. Οφείλουμε όλοι να ενημερωθούμε σωστά και όλοι μαζί να αποτελέσουμε μέρος της λύσης στο πρόβλημα.
Η φυσιοθεραπεία του πυελικού εδάφους, η βιοανάδραση, οι ασκήσεις Kegel, όλα μαζί ως τρόποι φυσικοθεραπευτικής αντιμετώπισης των επιπτώσεων της νόσου στην πύελο της γυναίκας, θα γίνουν πιο αποδεκτοί εάν οι γυναίκες νιώσουν άνετα να συζητούν για το σώμα τους και τις λειτουργίες του.
Οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι διαθέσιμες και οι παραπομπές στους ειδικούς που μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του πόνου και την απόλαυση της σεξουαλικής ζωής και όχι μόνο, να γίνονται γρήγορα και να γλυτώνουν τις γυναίκες από περαιτέρω φόβο και αγωνία.
Ως γυναίκα, ως μητέρα κοριτσιού και ως φυσικοθεραπεύτρια με γνώση και εμπειρία στην αποκατάσταση δυσλειτουργιών του πυελικού εδάφους, στέκομαι με δέος μπροστά σε κάθε γυναίκα που επιβιώνει από καρκίνο μαστού και εργάζομαι με όλες μου τις δυνάμεις ώστε η επιβίωση αυτή να συνοδεύεται από χαρά και απόλαυση, από μία γεμάτη, ολοκληρωμένη ζωή, ίσως καλύτερη και από πριν τη νόσηση. Σε αυτήν την κατεύθυνση οφείλουμε να κινούμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε ως επαγγελματίες υγείας στην αντιμετώπιση καρκίνου μαστού.
Σας ευχαριστώ.
