Η Φωτεινή Λάγαρη και η Μιμή Μαρσέλλου, οι επικεφαλής του φυσικοθεραπευτηρίου Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ, επί σειρά ετών ασχολούνται με την αποκατάσταση των δυσλειτουργιών του πυελικού εδάφους, έχοντας εφαρμόσει το πρόγραμμα Pelvic Floor Act, που απευθύνεται σε γυναίκες και άντρες.
Στις δεκαετίες συστηματικής πρόσληψης γνώσεων στην αντιμετώπιση και θεραπεία προβλημάτων ακράτειας και πόνου κατά τη σεξουαλική πράξη (δυσπαρευνία), έχουν διαπιστώσει και εξακολουθούν να διαπιστώνουν με έκπληξη πόσοι άνθρωποι υποφέρουν για χρόνια από αυτά τα προβλήματα, πιστεύοντας πως το πρόβλημα τους οφείλονταν στις εγκυμοσύνες ή στις γέννες ή ακόμη και στο ότι γερνάνε. Ως φυσικοθεραπεύτριες που ασχολούνται με την επανεκπαίδευση των ανθρώπων στον έλεγχο του πυελικού τους εδάφους, μέσα από ασκήσεις ενδυνάμωσης και χαλάρωσης, αντιλαμβάνονται ότι η διαδικασία αποκατάστασης των προβλημάτων αυτών, εμπλέκουν σε μεγάλο βαθμό το «συναίσθημα».
«Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που απευθύνονται σε εμάς με τέτοιους είδους προβλήματα, εκφράζοντας ντροπή που δεν αναγνωρίζουν την ανατομία των γεννητικών τους οργάνων, έκπληξη όταν ανακαλύπτουν ότι η άγνοια, η έλλειψη εντοπισμού των πραγματικών αιτιών των προβλημάτων τους από γιατρούς στους οποίους είχαν απευθυνθεί, ίσως κάποια τραυματική σεξουαλική εμπειρία ή οποιαδήποτε τραυματική εμπειρία της παιδικής τους ζωής, πιθανές αντιλήψεις των γονιών τους ή του κοινωνικού τους περιβάλλοντος, μπορεί να τους έχει «αποσυνδέσει» από τα γεννητικά τους όργανα και από την απόλαυση που απορρέει από αυτά».
Μία πολύ συνηθισμένη διαπίστωση είναι οι εξαιρετικά «σφικτοί» (υπερτονικοί) μύες του πυελικού εδάφους, όπου εμφανίζουν εξαιρετική ευαισθησία και αδυναμία χαλάρωσης. Αυτό και μόνο αρκεί για να κάνει τη διείσδυση εξαιρετικά επώδυνη αλλά και τον οργασμό, ενώ στους άνδρες επηρεάζει τη στύση και εμφανίζει συμπτώματα πόνου κατά τον οργασμό. Επίσης, συνδέεται και με την ακράτεια ούρων, τη διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης, χρόνιες μυκητιάσεις και δυσκοιλιότητα, συμπτώματα που πιθανά να συνυπάρχουν. Αυτή η ένταση είναι άμεσα συνδεδεμένη με το συναίσθημα, με αγχώδη σώματα που φοβούνται τη χαλάρωση, το «άφημα». Οποιαδήποτε κατάσταση που μας «κρατά», μας «αγχώνει», μας δημιουργεί «ένταση», ασυνείδητα μπορεί να σφίγγει και τους μύες του πυελικού εδάφους.
«Η δύναμη της φυσικοθεραπείας σε αυτές τις καταστάσεις είναι τεράστια. Πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν μαζί με το πυελικό τους έδαφος, ότι πριν στραφούν στη φυσικοθεραπεία, δεν υπάρχει κανείς να τους δείξει τον δρόμο, κανείς για να μπορούν να ανοιχθούν, να εντοπίσουν τις αιτίες που τους κρατά «κλειστούς» ή «δυσλειτουργικούς» και κυρίως τον τρόπο να αντιληφθούν και να επανεκπαιδευτούν όχι μόνο στους μύες του πυελικού τους εδάφους, αλλά στις τεχνικές ελέγχου και χαλάρωσης, για όλο τους το σώμα»
