Η ολική υστερεκτομή που κρίθηκε αναγκαία από τον χειρουργό γυναικολόγο, οδήγησε την κ. Καραγιάννη σε επιπλοκές και επιπτώσεις, για τις οποίες κανείς δεν την είχε προετοιμάσει. Ο σεβασμός στον εαυτό της και η ανάγκη της να μη συμβιβάζεται και να ελπίζει προσπαθώντας για το καλύτερο, την οδήγησαν στους σωστούς επιστήμονες και της προσέφεραν την πολυπόθητη ποιότητα ζωής.
«Το 2014 υποβλήθηκα σε ολική υστερεκτομή. Ενάμιση χρόνο μετά, έπαθα πτώση κόλπου. Τότε απευθύνθηκα σε έναν χειρουργό ουρολόγο, έναν εξαιρετικό άνθρωπο και επιστήμονα, ο οποίος πέτυχε την επαναφορά του κόλπου με τη μέθοδο της ρομποτικής χειρουργικής και την τοποθέτηση δύο πλεγμάτων, ένα στο ορθό και ένα στην περιοχή του κόλπου. Ενώ όλα εξελίσσονταν ομαλά, ένα μικρόβιο εισχώρησε στον κόλπο και οδήγησε σε φλεγμονή. Η βλάβη του πλέγματος από τη φλεγμονή διαπιστώθηκε από τρίτο κατά σειρά χειρουργείο, το οποίο αποφασίστηκε από τον γιατρό μου, με είσοδο από τον κόλπο αλλά και λαπαροσκόπηση, ενώ το πλέγμα αντικαταστάθηκε και διαπιστώθηκε η καλή κατάσταση της περιοχής της κοιλιάς. Ωστόσο, 6 μήνες μετά και από το 3ο χειρουργείο, παθαίνω και πάλι πτώση κόλπου, αυτή τη φορά κατά το ήμισυ. Η λύση σε αυτό το 4ο κατά σειρά χειρουργείο ήταν η πλαστική κόλπου ή κολπορραφία. Ήταν η ύστατη και μοναδική επιλογή. Το χειρουργείο πήγε καλά. Ωστόσο, 45 μέρες μετά το χειρουργείο, ξεκίνησαν τα συμπτώματα ακράτειας ούρων και συχνουρίας. Με τα συμπτώματα αυτά και με σύσταση του θεράποντα γιατρού μου, βρέθηκα στο φυσικοθεραπευτήριο «Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ» και στην κ. Λάγαρη για φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους.
Είναι Μάρτιος του 2021, καραντίνα. Οι συνθήκες δεν είναι «φυσιολογικές». Η κυρία Λάγαρη ακούει με υπομονή το ιστορικό μου και τη θυμάμαι να μου λέει «Θα προσπαθήσουμε μαζί και θα δούμε».
Μου έδειξε τις ασκήσεις που θα έπρεπε να κάνω. Κάθε μήνα είχα μία online συνεδρία και κάθε 2 με 3 μήνες πήγαινα στην Αθήνα στο φυσικοθεραπευτήριο για επανέλεγχο, ενώ εκτός από τις ασκήσεις επανεκπαίδευσης των μυών του πυελικού εδάφους, έπρεπε να κρατώ τριήμερο ημερολόγιο ούρησης κάθε μήνα. Τις ασκήσεις μου τις τηρούσα ευλαβικά, υποδειγματικά, τρεις φορές την ημέρα. Η κ. Λάγαρη είχε μείνει έκπληκτη με την πειθαρχεία μου. Ήμουν αποφασισμένη να γίνω καλά, ακολουθώντας κατά γράμμα ό,τι μου σύστησε. Είχε μείνει έκπληκτη και εκείνη με την προσήλωσή μου. Παρέλαβε μία ασθενή με τόσα χειρουργεία και τέτοια ανακατάταξη στην πυελική χώρα και διαπίστωνε πως πήγαινα καλά. Ό,τι μου έλεγε, το τηρούσα κατά γράμμα. Οι ασκήσεις δεν ήταν δύσκολες. Έπρεπε όμως να τις τηρώ κατά γράμμα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να κάνω 5ο χειρουργείο. Δεν το ήθελα. Ήθελα να πιστέψω στη φυσικοθεραπεία του πυελικού εδάφους και να πειθαρχήσω. Τα έκανα και τα δύο. Πάλεψα με πίστη και με πειθαρχία.
Οι ασκήσεις πυελικού εδάφους για την αντιμετώπιση της ακράτειας είναι απλές. Πριν πάω στο φυσικοθεραπευτήριο «φυσικοθεραπευτική ΠΡΑΞΙΣ» δε γνώριζα ότι υπάρχει φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους. Δε μου το είχε αναφέρει κανείς. Την πρώτη φορά που πήγα στην κ. Λάγαρη, μου έδειξε τις ασκήσεις, με εκπαίδευσε και μετά ήμουν σε θέση να τις κάνω πολύ καλά. Δεν είναι δύσκολες. Υπάρχουν πολύ πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να περάσει ο άνθρωπος.
Πίστεψα ότι μπορώ να γίνω καλά. Πίστεψα ότι είναι στο χέρι μου. Έχω ψαροταβέρνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια και αναγκάζομαι να μένω όρθια για πολλές φορές. Η ορθοστασία δεν ευνοεί η κατάστασή μου. Αλλά ακόμη και όρθια, τις έκανα τις ασκήσεις μου. Δεν τις άφηνα ποτέ. Όλα γίνονται.
Τώρα πια βλέπω την κ. Λάγαρη κάθε τρίμηνο. Όσο παραμένω πιστή στο ραντεβού μου με τις ασκήσεις μου, με τον εαυτό μου, με την υποχρέωση στον εαυτό μου, τόσο καλύτερα γίνομαι. Το πυελικό έδαφος είναι μυϊκός ιστός. Όσο το εξασκείς σωστά, τόσο πιο καλά ανταποκρίνεται. Έχω φτάσει στο σημείο να φταρνίζομαι χωρίς να έχω καμία απώλεια!
Σε όλη αυτή τη διαδικασία, η κ. Λάγαρη ήταν πάντα δίπλα μου. Ήταν πάντα η σύμμαχός μου. Δίπλα μου. Ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση, με κατανόηση. Έπαιρνα θάρρος από εκείνη και της έδινα. Έπαιρνε θάρρος από εμένα και μου το έδινε πίσω.
