Οπίσθιοι μηριαίοι είναι η ομάδα των μυών που βρίσκεται στην πίσω επιφάνεια του μηρού και αποτελείται από τον αποκαλούμενο δικέφαλο μηριαίο, τον ημιτενοντώδη και τον ημιυμενώδη μυ και όπως κάθε μυϊκή ομάδα στο σώμα μας, έτσι και αυτή, συμμετέχει σε μία σειρά κινήσεων, όπως στην κάμψη του γόνατος και στην έκταση του ισχίου.
Οι οπίσθιοι μηριαίοι, όπως και δεκάδες ακόμη μυϊκές ομάδες, μπορούν να τραυματιστούν, να πάθουν κάκωση οι μυϊκές ίνες ή αλλιώς θλάση. Ανάλογα με τον βαθμό της, η μυϊκή θλάση χωρίζεται σε 3 κατηγορίες:
Σε 1ου βαθμού, όπου κατά τη διάταση των μυϊκών ινών, εμφανίζεται πόνος και μειωμένη λειτουργικότητα.
Σε 2ου βαθμού, όπου οι μυϊκές ίνες παθαίνουν μερική ρήξη, με πιθανό αιμάτωμα και οίδημα στην τραυματισμένη περιοχή, συνοδεία πόνου.
Σε 3ου βαθμού μυϊκή θλάση, όπου εμφανίζεται πλήρης ρήξη των μυϊκών ινών, συνοδεία οιδήματος, εκτεταμένου αιματώματος και πολύ έντονο πόνο.
Τι προκαλεί μυϊκή θλάση στους οπίσθιους μηριαίους;
Οι οπίσθιοι μηριαίοι μπορεί να εμφανίσουν μυϊκή θλάση εξαιτίας εξωγενών και ενδογενών παραγόντων. Στους εξωγενείς παράγοντες περιλαμβάνονται η έντονη προπόνηση και η ελλιπής αποθεραπεία. Στους ενδογενείς, αναφέρονται η ελλιπής ελαστικότητα του τετρακεφάλου και των οπίσθιων μηριαίων, η προχωρημένη ηλικία, πιθανοί προγενέστεροι τραυματισμοί στην περιοχή αλλά και στη γάμπα ή την άρθρωση του γόνατος, που δεν αντιμετωπίσθηκαν επαρκώς.
Ποιοι είναι περισσότερο πιθανό να εμφανίσουν μυϊκή θλάση στους οπίσθιους μηριαίους;
Οι αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα που απαιτούν υψηλές ταχύτητες, απότομες αυξομειώσεις ταχύτητας και έντονες επιμηκύνσεις (διατάσεις), είναι πιθανότερο να τους απασχολήσουν μυϊκές θλάσεις στους οπίσθιους μηριαίους. Το 12% των τραυματισμών εντοπίζεται σε αθλητές ποδοσφαίρου.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της μυϊκής θλάσης πραγματοποιείται κλινικά με κλινική εξέταση, ενώ είναι πιθανό να ζητηθεί και η συνδρομή απεικονιστικής μεθόδου, όπως μαγνητικής τομογραφίας και υπερηχογραφήματος.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Στην οξεία φάση του τραυματισμού προσπαθούμε να αποφύγουμε τις κινήσεις και γενικά οτιδήποτε προκαλεί πόνο. Επίσης συνίσταται και η χρήση ψυχρών επιθεμάτων τοπικά, στο σημείο τραυματισμού, αλλά και η διατήρηση του τραυματισμένου άκρου σε ανάρροπη θέση (τοποθετούμε το πόδι ψηλά, όπως κάνουμε όταν έχουμε πρησμένα πόδια). Αυτή η φάση διαρκεί λίγες μέρες ανάλογα με την έκταση της βλάβης.
Κατά τη φάση όπου η κίνηση επανέρχεται σχετικά ανώδυνα, το πλάνο της θεραπείας που ακολουθείται στο φυσικοθεραπευτήριο Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ, μπορεί να περιλαμβάνει στοχευμένες ραδιοσυχνότητες (INDIBA), για ανακούφιση από το πόνο. Και γενικές ασκήσεις των οπίσθιων μηριαίων. Καθώς τα συμπτώματα βελτιώνονται, στο πλάνο θεραπείας εντάσσονται ασκήσεις ειδικά προσαρμοσμένες στο άθλημα του ασθενούς. Σε όλο αυτό το διάστημα ακολουθείται προοδευτική αύξηση του φορτίου και του βαθμού δυσκολίας των ασκήσεων, με σκοπό την επανένταξη του ασθενούς στις δραστηριότητες που έκανε πριν το τραυματισμό, χωρίς ρίσκο υποτροπής.
Πηγή: Ανδρέας Ανδριγιαννάκης. Φυσικοθεραπευτής, συνεργάτης Φ/Θ ΠΡΑΞΙΣ
