Κροταφογναθική δυσλειτουργία. Φυσικοθεραπευτής ή Οδοντίατρος;

Η δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης περιορίζει την κίνηση της γνάθου, στη μάσηση, την ομιλία, το άνοιγμα του στόματος. Εμφανίζεται περισσότερο στις γυναίκες, από τη δεύτερη έως την τέταρτη δεκαετία της ζωής. Η κροταφογναθική δυσλειτουργία μπορεί να οφείλεται στην ακατάλληλη στάση του σώματος, ενώ ανάμεσα σε άλλες πιθανές αιτίες είναι το τρίξιμο των δοντιών (βρουξισμός), η κακή στοίχιση των δοντιών, η σφιχτή (κλειδωμένη) γνάθος.

Οι αιτίες που οδηγούν στην κροταφογναθική δυσλειτουργία χρήζουν διαφορετικής διάγνωσης, ενώ η αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος χρήζει διεπιστημονικής συνεργασίας, μίας ομάδας δηλαδή ειδικών, οι οποίοι – ο καθένας με τη δική του επιστημονική γνώση – θα βοηθήσει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο οδοντίατρος μπορεί να βελτιώσει το τρίξιμο των δοντιών, ο ορθοδοντικός, την κακή στοίχιση των δοντιών, ενώ ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να αυξήσει την κίνηση της γνάθου και να ανακουφίσει από τον πόνο, αποκαθιστώντας τη φυσιολογική ευκαμψία των αρθρώσεων και των μυών. Μπορεί επίσης να διαχειριστεί τις συμφύσεις που αναπτύσσονται κάποιες φορές με τους συνεχείς μικροτραυματισμούς. Επίσης, ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να δώσει οδηγίες ανακούφισης, να προσφέρει θεραπεία με τεχνικές χαλάρωσης (manual therapy) και να διδάξει ειδικές ασκήσεις στον ασθενή προκειμένου να μην ασκεί ιδιαίτερη πίεση στην κροταφογναθική άρθρωση. Τέλος, σε περίπτωση έντονου πόνου, ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να προχωρήσει και σε άλλες φυσικοθεραπευτικές πράξεις όπως η ηλεκτρική διέγερση και ο βελονισμός, οι οποίες θα βοηθήσουν στη μείωση του.